Chris Cornell: ‘‘er huist een singer-songwriter in mij’

“Echt, er zit een singer-songwriter in mij.” Deze woorden sprak Chris Cornell uit toen hij in 2001 promotie deed voor het debuutalbum van de band Audioslave. We geloofden hem toen al op zijn woord. Met het album Higher Truth lost hij die belofte in. Meer dan dat zelfs.
We treffen Cornell in een goede bui. De laatste jaren zat er hij er vaak ongeïnteresseerd bij. De laatste twee keer hing zijn lange lijf als een slappe vaatdoek over de stoel en antwoordde zichtbaar verveeld de vragen. En aan de telefoon was hij al helemaal niet te genieten. Zeker niet toen we het in 2009 over zijn toen te verschijnen album Scream hadden. “Je vindt die plaat toch ruk, dus wat heeft het dan voor zin om een gesprek aan te gaan.” Hij had gelijk. De plaat was een lachwekkende poging om zich samen met producer Timbaland op het gladde terrein van de R&B te begeven. “Het was een gekke stap waar ik overigens nog altijd geen spijt van heb. Kom op, het zou toch vreselijk saai zijn als ik elk jaar dezelfde plaat zou maken.” De bezinning kwam later toen hij in 2011 het vrijwel akoestische livealbum Songbook uitbracht. Zou hij dan toch?
“Ik was best wel onzeker over een akoestisch avontuur. Ik wist zelf heel goed dat mijn songs die ik voor Soundgarden en Audioslave had geschreven, in een kleine setting overeind bleven. Maar zou het publiek dit accepteren? Ik had met Scream toch een flinke knauw gehad.” De reünie van Soundgarden werkte uiteindelijk louterend. “En niet te vergeten was ik rond 2011 helemaal sober. Overigens net als de andere leden van Soundgarden. De tijd van idiote alcoholverkwisting was voorbij. Er was meer ruimte voor introspectie.” King Animal, de comebackplaat van de groep, gaf ook een ander beeld. Soundgarden was wijzer en minder wild geworden. “In de periode van onze reünie had ik al een paar nummers liggen zoals Josephine, Worried Moon en Death Wishes. Ik liet ze aan mijn vriend en producer Brendan O’Brien horen. Hij was de mixer van het Soundgarden-album Superunknown. Het was net voordat hij doorbraak als de meest gevraagde producer van de laatste 20 jaar. Brendan is ook een briljant muzikant en hij adviseerde mij om de nummers zo spaarzaam mogelijk op te nemen.”
Het resultaat is verbluffend. De donkere en intense stem van Cornell krijgt op de vijftien songs alle ruimte en als tekstdichter is de man uit Seattle hoorbaar gegroeid. “De drang om te overrompelen is verdwenen. Ik kan tegenwoordig met een paar woorden precies zeggen wat ik bedoel.” Dat zijn eerste soloalbum Euphoria Morning nu ook opnieuw is uitgebracht onder de oorspronkelijke titel Euphoria Mourning die destijds door het platenlabel werd afgewezen, deert Cornell niet. ,,Ik ben nog altijd trots op die plaat maar het is opgenomen in een vacuüm. Soundgarden was klaar en van Audioslave was nog geen sprake. Opeens sta je er alleen voor en kijkt de hele wereld alleen naar jou. Ik ben erg trots op een aantal songs van die plaat en zal ook niet schromen om ze tijdens mijn komende tournee live te spelen.”
Chris Cornell staat zaterdag 9 april op de planken van TivoliVredenburg, Utrecht.
Chris Cornell (en zijn bands) op Bol.com:

Door Jean-Paul Heck.
Dit verhaal verscheen eerder in Soundz.