De 10 beste liedjes van Keane

Groot nieuws van Keane! Na een stop van zeven jaar heeft de Britse toetsenrockband aangekondigd dat ze een groot buitenconcert zullen geven aan het Scheveningse strand. Ook zullen ze op 9 juni spelen op het Hello Festival in Emmen. En als klap op de vuurpijl zijn ze bezig met nieuwe muziek! Een mooie gelegenheid om weer eens hun grootste hits aan te zetten op Spotify, of die albums van vroeger af te stoffen. Wij helpen je een handje op weg: hier zijn de 10 beste liedjes van Keane.

10. Spiralling 

Met een funky ritme en distortion op de gitaar is Spiralling een nummer voor de liefhebber. Vrolijk is dit nummer op het album Perfect Symmetry wel, zonder hun eigen alternatieve rock sound te verliezen. Naar verluidt is het nummer geïnspireerd op de worstelaar Ric Flair: een held van zanger Tom Chaplin.

9. Better Than This

Better Than This is met zijn glamrock elementen weer een heel ander nummer. Tom Chaplin zingt met korte, hoge nootjes die doen denken aan MIKA en The Darkness, die niet toevallig in dezelfde tijd – we schrijven 2009 –populair waren. De vervormer op de toetsen geeft het nummer dat lekkere Keane randje.

8. Sovereign Light Café

Van funk en glamrock gaan we nu naar een meer U2-achtig nummer met een refrein dat je al snel lekker luid mee kan zingen. Sovereign Light Café is upbeat en optimistisch, en gaat over de omgeving waar de bandleden opgroeiden: het café bestaat echt en staat in Bexhill-on-Sea in East-Sussex.

7. Crystal Ball

Crystal Ball gaat over de leegte die de bandleden begonnen te voelen na een lange tijd op tournee. Het nummer had zo van Coldplay kunnen zijn, met de repetitieve toetsen en het herkenbare refrein. Chris Martin en toetsenist Tim Rice-Oxley waren dan ook vrienden, dus het is niet verwonderlijk dat dit nummer deze invloeden heeft.

6. Is It Any Wonder?

Iedereen kent inmiddels de gitaarriff aan het begin van Is It Any Wonder?, gespeeld met lekker veel distortion. Is It Any Wonder? is een solide rocknummer met een toetsenpartij van Tim Rice-Oxley dat eindigde op positie 7 in de Top 40, de hoogste notering voor een single van het album Under the Iron Sea.

5. Bend And Break

De hele top 5 van dit lijstje is terug te vinden op Keane’s debuutalbum Hopes And Fears uit 2004. En niet voor niets, want dit album sloeg in als een bom. Het album haalde platina en stond maar liefst 95 weken in de Album Top 40, met nummer 3 als hoogste notering. De rocksong Bend And Break met zware tekst en optimistische klanken kwam niet in alle landen als single uit, maar gelukkig wel in Nederland.

4. Everybody’s Changing

Everybody’s Changing is in 2003 geschreven door Tim Rice-Oxley, op een moment dat hun doorbraak nog niet in zicht was, en ze zich afvroegen of ze wel de juiste stap zetten, terwijl iedereen om hen heen wel hun plek in de wereld gevonden leek te hebben. Gezien de vele hoge noteringen in Europa en daarbuiten (in Nederland eindigde Everybody’s Changing op de 18^e plek) had de band niets om zich zorgen over te maken.

3. Bedshaped

Tijd voor een gevoelige ballad, want ook dat is een sterke kant van Keane. Bedshaped, over het gevoel dat verlies van een dierbare persoon met zich meebrengt, gaat diep en wordt steeds rauwer, om vervolgens weer zo fragiel te eindigen als het startte. Het is haast niet voor te stellen dat de band dit nummer al in 2001 schreef, drie jaar voordat hun succes begon.

2. This Is The Last Time

This Is The Last Time gaat over het vertrek van ex-gitarist Dominic Scott, en de conflicterende gevoelens die daarbij komen: afscheid moeten nemen van een vriend omwille van de muziek. In Nederland had dit nummer de hoogste notering van alle singles van Keane, namelijk op de derde positie. This Is The Last Time heeft alle elementen die we van Keane kennen: de kalme start, de herkenbare toetsenpartij en de typerende stem van Tom Chaplin.

1. Somewhere Only We Know

Vreemd genoeg was Somewhere Only We Know niet de hoogste notering in de Top 40: het nummer haalde de 15^e positie. Toch heeft Keane’s eerste single zich voorgoed genesteld in ons geheugen. Misschien door de repetitieve pianopartij aan het begin en de langzaam aanzwellende muziek, misschien doordat de tekst op vele manieren te interpreteren is, of misschien omdat we voor het eerst iets totaal nieuws uit de radio hoorden komen. Feit blijft dat het de ultieme rockballad is die al Keane’s kwaliteiten verenigt.