Dr. Hook: 7 opmerkelijke feiten

Dr. Hook is zo’n typische band waar iedereen wel een paar songs van mee kan zingen – niet zo gek met maar liefst elf singles die in de jaren zeventig en tachtig bij ons in de hitlijsten belandden. Het beste werk van de band wordt nu gebundeld op de fraaie 3CD set ‘Dr. Hook Collected’, met op de eerste twee discs alle singles en essentiële albumtracks en op de derde disc een reeks rarities. Hoogste tijd dus voor een (hernieuwde) kennismaking met deze vermaarde Amerikaanse groep!
1. The Medicine Show
Hoewel de meeste albums onder de naam Dr. Hook worden uitgebracht, heet de band tijdens hun eerste drie albums nog volledig Dr. Hook & The Medicine Show (en bij hun eerste optreden zelfs ‘Dr. Hook & The Medicine Show: Tonic For The Soul’). Nadat de band zich na hun derde album failliet laat verklaren en platenmaatschappij Columbia verruilt voor Capitol, wordt de naam ingekort naar Dr. Hook.
2. Wie is Harry Kellerman?
Het debuutalbum van de band verschijnt in 1972, maar al een jaar eerder is de band voor het eerst te vinden op de soundtrack van de Dustin Hoffman-film ‘Who Is Harry Kellerman And Why Is He Saying Those Horrible Things About Me?’ Dichter, singer-songwriter en tekenaar Shel Silverstein was verantwoordelijk voor de muzikale invulling van de soundtrack en schrijft de nummers. Hij blijft nadien als belangrijke songwriter aan de band verbonden tijdens de rest van hun bestaan. Mocht je op zoek zijn naar deze soundtrack, dan kun je de schappen met cd’s in de platenzaak overigens gerust overslaan: na de oorspronkelijke vinylrelease is er nooit een cd-versie uitgebracht.
3. Wie was Dr. Hook?
Ray Sawyer, het meest herkenbare bandlid vanwege zijn ooglapje en cowboyhoed, wordt vaak gezien als Dr. Hook en als zanger van de band. Beide aannames zijn echter onjuist. De naam Hook is geïnspireerd door Captian Hook uit de Peter Pan-sprookjes. De toevoegingen ‘Doctor’ en ‘The Medicine Show’ zijn een knipoog naar de rondreizende dokters uit de 19e eeuw die geestverruimende middelen voorschreven aan de bevolking. De meeste nummers worden gezongen (en medegeschreven) door Dennis Locorriere.  Sawyer zingt vaak niet meer dan één of twee nummers per album en speelde percussie. Zijn tweede stem is wel essentieel in het geluid van de band. Ook toetsenist Billy Francis en gitarist Rik Elswit zingen wel eens leadvocals.

4. ‘The Cover Of The Rolling Stone’
In de jaren zeventig droomt elke band ervan om op de cover van het Amerikaanse muziekblad Rolling Stone te komen. Zo ook van Dr. Hook. Ze schrijven er een nummer over wat een grote hit wordt. Naar aanleiding van dit succes besluit het blad de band ook daadwerkelijk op de cover te zetten. Deze editie van het tijdschrift verkoopt drie keer zoveel exemplaar dan gebruikelijk. De BBC weigert echter om ‘The Cover Of The Rolling Stone’ te draaien omdat ze de boodschap te commercieel vinden: Rolling Stone blijft natuurlijk een merknaam. Daarom neemt de band speciaal voor de BBC een aangepaste versie op genaamd ‘The Cover Of Radio Times’ (Radio Times is de tv- en radiogids van de Britse publieke omroep). Deze single is vrij zeldzaam: er wordt slechts een handjevol van geperst en die worden alleen verspreid onder het personeel van de BBC.
5. Sylvia’s Father
Iedereen kent inmiddels het verhaal van het telefoongesprek tussen de zanger en de moeder van Sylvia, beter bekend als ‘Mrs. Avery’. In 1974 speelt de band een aantal keer een aangepaste versie van dit nummer tijdens hun concerten waarin ook de vader van Sylvia zich met het gesprek komt bemoeien. Sylvia’s vader blijkt een stuk minder vriendelijk dan haar moeder.
6. A Little Bit More
Hoewel de band al vanaf het begin van hun carrière grote top 40 hits scoort, wil het met de albums nog niet zo lukken. Zelfs na de switch naar Capitol wordt ook het eerste album daar, ‘Bankrupt’, geen succes. Er wordt een plan gemaakt om een soloalbum met Dennis Locorriere te maken. Voor dit album neemt hij onder meer ‘A Little Bit More’, ‘If Not You’, ‘A Couple More Years’, ‘More Like The Movies’, ‘The Radio’ en ‘Stuck On The Wrong Side Of Love’ op. Gaandeweg komt men erachter dat dit album wel eens hét album zou zijn dat Dr. Hook – de band dus – al die tijd nodig had. Men besluit de soloplaat te skippen en er een Dr. Hook album van de maken. En ze krijgen gelijk: niet alleen singles ‘A Little Bit More’, ‘If Not You’ en ‘More Like The Movies’ worden hits maar ook het album ‘A Little Bit More’ haalt de top 5 in Engeland. Twee andere nummers van de opnamesessie verschijnen nog als solosingle van Locorriere, waarvan ‘When You’re Eighteen’ uiteindelijk weer terecht komt op het laatste Dr. Hook album ‘Let Me Drink From Your Well’. B-kant ‘After All’ verdwijnt in obscuriteit.
7. Hits en goedlopende albums
Na ‘A Little Bit More’ gaat het de band voor de wind. Over hun gehele carrière verkoopt Dr. Hook zo’n 60 miljoen albums en belanden er  20 songs in de Billboard Hot 100 hits. In Nederland haalt de band met elf singles de hitlijsten, waarvan ‘Sylvia’s Mother’, ‘When You’re In Love With A Beautiful Woman’ en ‘Baby Makes Her Blue Jeans Talk’ zelfs de top 3 halen.
8. Na Dr. Hook
Ray Sawyer verlaat de band in 1983 om een solocarrière te starten. Dr. Hook toert nog twee jaar door, maar in 1985 valt het doek definitief. De naam Dr. Hook is eigendom van Dennis Locorriere, maar het is Sawyer die eind jaren tachtig onder de naam ‘Ray Sawyer from Dr. Hook’ de naam weer gaat gebruiken. Hij licenseert de naam van Locorriere. Inmiddels heeft Locorriere de naam zelf weer in gebruik en gaat hij, met zijn nog steeds prachtige en herkenbare stem, deze zomer weer op tournee met een nieuwe band als ‘Dr. Hook feat. Dennis Locorriere’.
Op 18 maart verschijnt de 3CD ‘Dr. Hook Collected’. Pre-order nu op Bol.com: