In memoriam: Glenn Frey (1948 – 2016)

Gisteren overleed Eagles-oprichter Glenn Frey aan de gevolgen van reumatische artritis en een longontsteking. Hij werd slechts 67 jaar oud. We blikken terug op een indrukwekkende muzikale carrière.
Glenn Lewis Frey wordt geboren in Detroit en groeit op in Royal Oak, Michigan. Nadat hij in 1966 van de middelbare school af komt speelt hij in zijn eerste band The Four Of Us. Een jaar later formeert hij de band Mushrooms. Ze weten niemand minder dan Bob Seger te strikken om hun eerste single te schrijven. De single krijgt wat aandacht op verschillende radiostations in Michigan. Als wederdienst verzorgt Frey gitaar en achtergrondzang op Bob Segers single ‘Ramblin’ Gamblin’ Man’.

Frey besluit hierna om met zijn vriendin naar Los Angeles te verhuizen. De zus van zijn vriendin stelt hem daar voor aan songwriter J.D. Souther. Samen vormen ze het duo Longbranch Pennywhistle. In 1969 verschijnt hun titelloze album op Amos Records. Er is in die periode een bloeiende muziekscene in Los Angeles, vooral in de Laurel Canyon. Iedereen speelt en jamt met elkaar. Hierdoor zijn onder meer Ry Cooder en James Burton als gastmuzikanten te horen op het album. Het duo speelt vaak in The Troubadour, waar Frey in 1970 Don Henley leert kennen. Amos Records gaat in 1971 failliet, waarna Frey en Souther besluiten het duo op te heffen. Frey en Souther delen samen een appartement in LA, waar ze naast Jackson Browne wonen. Van Browne leert Frey de fijne kneepjes van het songwritersvak.

Frey wordt door Linda Ronstadt, inmiddels de vriendin van Souther, gevraagd om haar éénmalig te begeleiden bij een optreden. De band bestaat verder uit Don Henley (Shiloh), Randy Meisner (Poco) en Bernie Leadon (Flying Burrito Brothers). Na deze show blijven Frey en Henley in haar band voor een volledige tournee, en samen met Meisner en Leadon spelen ze ook op haar volgende album ‘Linda Ronstadt’ in 1972.

De chemie tussen Frey, Henley, Meisner en Leadon werkt zo goed in de studio en op het podium dat ze besluiten hun eigen band op te richten. Tijdens een peyote- en tequilatrip is het Leadon die de naam Eagles suggereert. Ze krijgen al snel een platencontract bij Asylum, het nieuwe label van David Geffen. In juni 1972 verschijnt hun titelloze debuutalbum. Op deze plaat perfectioneert de band de mix van rock en country, een genre dat onder meer werd gecreëerd door Leadons vorige band The Flying Burrito Brothers. Als eerste single verschijnt ‘Take It Easy’, geschreven door Jackson Browne en Frey.

Het debuutalbum is met drie hitsingles een groot succes, en een jaar later verschijnt de opvolger al. Het album ‘Desperado’ heeft een cowboy/western uitstraling, een thema dat ook wordt doorgetrokken in de songs. Dit in eerste instantie tot grote schrik van hun label. Maar ook dit album bevat weer een aantal klassiekers waaronder de titelsong en het door Frey gezongen ‘Tequila Sunrise’.

Het derde Eagles ‘On The Border’ verschijnt in maart 1974. Don Felder is als extra gitarist bij de band gekomen. Het album bevat de de door Frey gezongen single ‘Already Gone’ en de eerste Amerikaanse nummer 1 hit ‘Best Of My Love’.

In juni 1975 verschijnt het meest succesvolle Eagles-album tot dan. ‘One Of These Nights’ is het eerste nummer 1 album voor de band. Het is ook een ultieme showcase voor het vakmanschap van de band aangezien alle drie singles door andere bandleden worden gezongen: ‘One Of These Nights’ door Henley, ‘Lyin’ Eyes’ door Frey en ‘Take It To The Limit’ door Randy Meisner. Het is tevens het laatste album waar Bernie Leadon op te horen is. Hij stapt tijdens de tour uit de band en wordt vervangen door Joe Walsh.

In 1976 brengen de Eagles hun ‘masterpiece’ uit. Het album ‘Hotel California’ zal de geschiedenisboeken ingaan als één van de best verkochte albums aller tijden. Ondanks het commerciële succes botert het binnen de band steeds minder. Tijdens de ‘Hotel California Tour’ gaan Meisner en Frey zelfs backstage met elkaar op de vuist en Meisner stopt abrupt met de band. Hij wordt vervangen door Timothy B. Smith van Poco, de band waar Meisner zelf ook in zat voordat hij bij de Eagles kwam. Frey’s enige bijdrage als leadzanger op dit album is op hitsingle ‘New Kid In Town’.

Het voorlopig laatste Eagles-album verschijnt in 1979. ‘The Long Run’ wordt opgenomen met de bezetting Frey, Henley, Felder, Walsh en Schmit. Het moeizame opnameproces duurt ruim een jaar en de sfeer binnen de band verslechtert met grote stappen. Daarbij is er ook nog de druk van buitenaf om het succes van voorganger ‘Hotel California’ te evenaren. De ruzies binnen de band komen tot een climax wanneer Frey en Felder bekvechten op het podium. Na dit optreden stopt de band er abrupt mee en gaat ieder bandlid zijn eigen weg. De single ‘Heartache Tonight’ schrijft Frey met oude bekenden Bob Seger en J.D. Souther.

Glenn Frey’s eerste solo album verschijnt in het voorjaar van 1982. ‘No Fun Aloud’ wordt door de critici goed ontvangen en in de VS scoort hij twee redelijke hitsingles. Het album is een stuk toegankelijker dan het werk van de Eagles. Ook op dit album werkt hij weer met Bob Seger, samen schrijven ze het nummer ‘That Girl’.

Frey’s tweede solo album ‘The Allnighter’ verschijnt in de zomer van 1984. Het wordt zijn meest succesvolle soloalbum en twee singles, ‘Smuggler’s Blues’ en ‘Sexy Girl’ worden top 20 hits. In hetzelfde jaar neemt hij het nummer ‘The Heat Is On’ op voor de soundtrack van de film ‘Beverly Hills Cop’. Mede dankzij het enorme succes van de film wordt dit Frey’s grootste solo hit.

In 1985 levert Frey met zijn nummer ‘You Belong To The City’ een essentiële bijdrage aan de soundtrack van de tv-serie ‘Miami Vice’. Ook is hij dat jaar te zien in de serie als hij een gastrol speelt in de aflevering ‘Smuggler’s Blues’. De aflevering is geïnspireerd op het gelijknamige nummer van Frey.

In 1988 verschijnt Frey’s derde soloalbum ‘Soul Searching’. Hij werkt voor het eerst weer met een Eagles-lid samen op dit album: Timothy B. Schmit voorziet een aantal tracks van achtergrondzang. Het album is geen groot succes, al scoort single ‘True Love’ nog redelijk goed in de Amerikaanse lijsten.

Frey’s voorlopig laatste soloalbum ‘Strange Weather’ is zijn eerste album dat de hitlijsten niet weet te halen. Onder meer Benmont Tench en Scott Thurston van Tom Petty’s Heartbreakers zijn op het album te horen. Ook de singles presteren niet goed. ‘Part Of Me, Part Of You’, dat ook te horen is in de film ‘Thelma & Louise’, is met een 55^ste plek de best scorende single van het album.

En dan is er in 1994 ineens een persconferentie waar alle vijf Eagles (van de meest recente line-up) aantreden. De band gaat onder de noemer ‘Hell Freezes Over’ een reünietour doen. Met een kleine onderbreking duurt de tour twee jaar en is het één van de meest succesvolle concertseries uit de geschiedenis. Het gelijknamige livealbum (aangevuld met vier nieuwe studiotracks) is eveneens een gigantisch succes.

Na deze tour blijven de Eagles optreden. In 1999 ontstaat er echter wederom wrijving tussen Felder en het duo Frey/Henley. Felder wordt uiteindelijk uit de band gezet en ze gaan verder als viertal, bijgestaan door een aantal vaste sessiemuzikanten. In deze bezetting nemen ze het album ‘Long Road Out Of Eden’ op, het eerste nieuwe studioalbum van de band sinds 1979. Dit album wordt wederom ondersteund met een uitgebreide wereldtour. Als voorloper verschijnt het door J.D. Souther geschreven ‘How Long’ als single.

 
Twintig jaar na zijn laatste soloalbum verschijnt er in 2012 weer een nieuw album van Frey. Op ‘After Hours’ richt hij zich op een aantal standards uit het American Song Book, waaronder ‘For Sentimantal Reasons’, ‘Route 66’, ‘The Look Of Love’ en ‘The Shadow Of Your Smile’.

In 2013 verschijnt de spraakmakende documentaire ‘The History Of The Eagles’. De documentaire is gemaakt met medewerking van alle huidige en voormalige leden van de band en vele muzikanten, managers en anderen die dicht bij de band staan of stonden. Onder de gelijknamige titel gaat de band bijna twee jaar lang op tournee, waarbij Eagle van het eerst uur Bernie Leadon ook bij een groot aantal songs van de partij is. Randy Meisner wordt ook gevraagd, maar zijn gezondheid is niet sterk genoeg voor het intensieve tourschema van de band. In de zomer van 2014 staat de band tweemaal in een uitverkochte Ziggo Dome.

Met het overlijden van Glenn Frey komt er een einde aan een tijdperk. De kans dat de Eagles zonder Frey op tournee zullen gaan is nihil. Hij was de drijvende kracht achter de band, aldus Don Henley. “Hij was als een broer voor me”, schrijft hij op Facebook. “We waren familie en, zoals in de meeste families, botsten we ook wel eens. Maar het verbond dat wij 45 jaar geleden aangingen ging nooit stuk, zelfs niet in de veertien jaar dat de Eagles uit elkaar waren (…) Glenn was de aanstichter, de man met het plan. Hij had een encyclopedische kennis van popmuziek en een onstopbare arbeidsethos. Hij was grappig, koppig, gul, extreem getalenteerd en gedreven. We zijn allemaal in een staat van shock, ongeloof en diep verdriet. Ik weet niet of ik geloof in het lot, maar toen onze wegen elkaar kruisten in 1970, veranderde mijn leven voorgoed en dat had zijn impact had op de levens van miljoenen mensen over de hele planeet. Het zal heel vreemd zijn om verder te gaan in een wereld zonder hem, maar ik zal dankbaar zijn voor elke dag dat hij in mijn leven was. Rust in vrede, mijn broer.”
Beluister hier onze speciale Glenn Frey-playlist op Spotify.