Uniek Solution enorm geliefd onder de kenners

Al worden er geen grote hits gescoord en wordt niet elk album altijd op waarde geschat, de vanuit Groningen opererende formatie is intens geliefd onder fijnproevers, collega-muzikanten en kopstukken bij platenmaatschappijen. Het is dan ook geen toeval dat Solution liefst twee keer getekend wordt door een prestigieus internationaal label en dat het allerlaatste album opgenomen kan worden met Traffic-drummer Jim Capaldi. De albums en singles die van 1971 tot 1983 verschijnen, laten een groep uitstekende muzikanten horen die telkens weer naar nieuwe wegen blijft zoeken.
De band heeft diepe wortels in het Groninger uitgaansleven. In de jaren zestig spelen saxofonist Tom Barlage en toetsenist Willem Ennes in The Keys. Het repertoire van jazz, soul en rock doet het goed op de studentenfeesten die in de stad gegeven worden. Terwijl de bezetting aanvankelijk regelmatig wijzigt, transformeert de band tot Soulution. Als ook de muzikale ingrediënten veranderen, wordt voor het meer neutrale Solution gekozen. De eerste contouren van de klassieke bezetting ontstaan met de komst van drummer Hans Waterman (ex-Cuby + Blizzards) en zanger-bassist Peter van der Sande (ex-Focus).
De band valt op door het ontbreken van een gitarist, al speelt in de beginperiode John Schuursma (o.a. ex-Rob Hoeke) wel eens mee. Samen met Joop Visser, eigenaar van platenmaatschappij Catfish, produceert hij ook het eerste album van Solution dat in 1971 verschijnt. Het is een overtuigend debuut waar veel verschillende invloeden in doorklinken, van Amerikaanse jazz, Britse symfonische rock tot de grillige speelsheid van Frank Zappa. Nog voor het album in de winkel ligt, realiseert de band zich dat Peter van der Sande niet de juiste man is, waarna hij vervangen wordt door de uit Utrecht afkomstige Guus Willemse (ex-Rob Hoeke), waarmee de klassieke bezetting van Solution een feit is.
Het effect van de nieuwkomer laat zich meteen horen op de belangrijke tweede plaat van Solution. Guus Willemse blijkt niet alleen een uitstekende bassist, maar ook een erg goede zanger te zijn. Staat op het debuut nog maar een gezongen track, op Divergence dat in 1972 uitkomt, prijken er drie. Meer nog dan op het debuut laat Solution een eigen geluid horen. Alom wordt de formatie een gouden toekomst toebedacht. Een beeld dat nog eens versterkt wordt als het album uitkomt op het prestigieuze Britse label Harvest, op dat moment ook de thuishaven van groepen als Deep Purple, Barclay James Harvest, The Move en Pink Floyd.
Het prille succesverhaal begint echter hevig te haperen als Tom Barlage en Willem Ennes onder de wapenen moeten. Guus Willemse verdwijnt ook een jaartje van het toneel en wordt achtereenvolgens vervangen door Jaap van Eik, Arthur Clarck en Adri Klöne. Hij is echter op het oude nest teruggekeerd voordat na drie lange jaren Cordon Bleu uitkomt, gemaakt door de vertrouwde versie van Solution en gitarist-zanger Michiel Pos. Het album verschijnt op het Rocket label dat opgericht is door de Britse zanger Elton John, zijn tekstschrijver Bernie Taupin, manager John Reed en producer Gus Dudgeon. Deze laatste krijgt in Canada opnamen van Solution te horen, raakt enthousiast en weet de band binnen te halen. Het is dan ook met Gus Dudgeon met zijn vaste technicus Phil Dunne dat de band de Rockfield Studio in Wales betrekt om het album op te nemen. Het valt de band op dat geld geen rol speelt. In het licht van Elton John’s sterrenstatus wekt dat aanvankelijk geen argwaan. Solution krijgt alle tijd om het album op te nemen. De leden zitten in de beste hotels. Het ontbreekt hen aan geen enkele luxe. Niets is te dol.
Het comfort leidt niet af, want de band komt uit Groot-Brittannië terug met een zeer overtuigend album, dat opnieuw vol avontuurlijke muziek staat die fenomenaal wordt uitgevoerd. De wereld lijkt open te liggen voor Solution. Opnieuw stokt de opmars voordat deze goed en wel op gang is gekomen. Alles ziet er aanvankelijk heel positief uit. De band is zelf erg tevreden met het album. De recensies zijn goed en er worden containers vol lp’s naar Amerika gestuurd. De Amerikaanse droom wordt echter geen werkelijkheid. Solution neemt ondanks deze teleurstelling een tweede album op voor Rocket. Fully Interlocking, met de daarvan afkomstige single Empty Faces,ziet in 1977 het licht en is opgenomen onder productionele leiding van Gus Dudgeon in diens splinternieuwe opname studio The Mill in Cookham in Engeland. Solution neemt daar als eerste band een album op. Andere groepen en artiesten die er later opnemen zijn o.a. Elton John, Lindisfarne, Chris Rea, Elkie Brooks, Boomtown Rats, Led Zeppelin en Jeff Beck.

In 1979 ontvangt Solution de Gouden Notekraker, een prijs die in 1974 ingesteld door de Nederlandse Toonkunstenaarsbond vanwege bijzondere verdiensten voor de live uitgevoerde muziek in Nederland. Het is de band niet ontgaan dat in muzikaal opzicht de tijdgeest veranderd is. Punk en new wave hebben veel oudere bands naar de achtergrond gedrongen. Solution herpakt zich echter, tekent bij platengigant CBS en geeft vol zelfvertrouwen het nieuwe album de titel It’s Only Just Begun mee. Het budget is ditmaal bescheiden, artwork en productie worden grotendeels in eigen hand gehouden. Het resultaat is er niet minder om. De reacties op het album zijn dan ook heel positief. Het ontpopt zich ook als de bestverkopende plaat van Solution, met een 12^e plaats als hoogste positie in de albumlijst. Het op single uitgebrachte titelnummer blijft echter in de tipparade steken.
De band, inmiddels weer een kwartet zet er nog een keer de schouders onder en komt in 1982 voor de dag met Runaway. Het album is opgenomen met de voormalige Traffic-drummer Jim Capaldi. Zijn bijdrage is bepalend voor de toon van het album. Er staan ditmaal louter vocale tracks op. Compacte popsongs, waarop Guus Willemse beter zingt dan ooit. Gitarist Harry Hardholt is inmiddels ook toegetreden tot de band. De producer zelf is klaarblijkelijk zo gecharmeerd van de nummers, dat hij er twee covert op zijn soloplaat Fierce Heart, die een jaar later uitkomt: Bad Breaks en Runaway. Jim Capaldi zingt daarnaast op dit album het door hemzelf en Guus Willemse geschreven Evil Love. Na zijn dood wordt het tijdens een in memoriamconcert vertolkt door Gary Moore, die niet veel later zelf overlijdt.

Runaway blijkt, wat studiowerk betreft, de zwanenzang van Solution te zijn. Na het uitkomen ervan slaat bij de band het besef toe dat het voorbij is. In twaalf soms turbulente jaren heeft de band alles gegeven. Het is tijd voor iets anders. Het afscheid wordt ingeluid met een uitgebreide tournee, met als slotakkoord een optreden in een volgepakt Paradiso in Amsterdam. Opnamen van deze laatste concertreeks vinden hun weg naar een dubbel-live album dat in 1983 verschijnt. Vervolgens gaan de mannen elk hun eigen weg. Pas in 2006 wordt de tijd rijp geacht voor een reünie, die zijn beslag krijgt met twee succesvolle optredens in Club Panama in Amsterdam. De registratie verschijnt een jaar later op dvd. De comeback krijgt geen vervolg. De kans daarop vervliegt definitief met de dood van Willem Ennes in 2012. Solution bestond uit vier unieke, onvervangbare personen, realiseren de achterblijvers zich maar al te goed. Het zou niet goed zijn om zonder hem verder te gaan.
Alle singles van Solution zijn nu, inclusief B-kanten en essentiële albumtracks, verzameld op de 30 tracks tellende 2CD ‘Golden Years Of Dutch Pop Music’. Bestel hem nu bij Bol.com:

Tekst: Robert Haagsma