Zo goed waren de Beatles en de Stones bevriend

Vergeet de eeuwige “Beatles of Stones” ruzie: de twee iconische bands hadden helemaal geen problemen met elkaar! In dit artikel leggen we even uit hoe het zit.

De kennismaking

Op 14 april 1963 wachtte Giorgio Gomelsky, een blues promotor, de Beatles op buiten de televisiestudio waar ze het derde deel van Thank Your Lucky Stars opnamen. Hij overtuigde de band om onderweg naar huis een tussenstop te maken in de Crawdaddy Club, waar een band zou optreden die ze moesten zien. De Beatles, die net in Londen waren gearriveerd, waren wel benieuwd wat er op muzikaal gebied te beleven was in de hoofdstad en dus gingen ze langs.
Op het podium stonden de Stones, die regelmatig de zaal van de club vulden. Bassist Bill Wyman herrinert zich dat hij ‘vier schaduwachtige figuren’ zag staan in de zaal, alle vier met een matchende suede jas. “Shit, dat zijn The Beatles,” dacht hij, volgens het boek Stone Alone. Ook Ringo Starr kan zich de avond nog herinneren: “Ik weet nog dat we in een zweterig zaaltje naar de band stonden te kijken. Keith en Brian – wow! Ik wist gelijk dat het een geweldige band was.”

Na de show nodigde Brian Jones de Fab Four uit in hun enigszins slonzige appartement aan Edith Grove. De Beatles en hun team leken niet verrast dat het vol stond met vuile afwas, overvolle asbakken en uitpuilende prullenbakken, volgens James Phelge, toenmalig huisgenoot van Mick, Keith en Brian. Maar misschien zag hij het niet goed door de slechte verlichting. Hoe dan ook, de draaitafel draaide die nacht overuren, er werd uitbundig gesproken over muzikale voorkeuren en de Stones lieten vijf demo-opnames horen aan de sensatie uit Liverpool. John en Brian kwamen erachter dat ze beiden een zoontje hadden met de naam ‘Julian’ – Lennons zoon was toen nog geen week oud. Ook werd er gesproken over geld verdienen in de muziekindustrie, omdat iedereen in het appartement er vanuit ging dat de populariteit van The Beatles niet lang meer zou duren. Hadden zij het even verkeerd!

I Wanna Be Your Man

In de vroege jaren van The Beatles kwam het wel eens voor dat Lennon en McCartney liedjes schreven voor hun vrienden. I Wanna Be Your Man, opgenomen door de Rolling Stones in 1963, is zo’n geval. Stones manager Andrew Loog Oldham werkte in die tijd ook voor The Beatles en nodigde John en Paul uit in de studio waar zijn band aan het repeteren was. De bands hadden een paar maanden eerder al kennisgemaakt en dus stonden The Beatles er wel voor open. John en Paul maakten het nummer ter plekke af – Mick en Keith zouden later vertellen dat dit hun heeft geïnspireerd tot het schrijven van hun eerste eigen nummer.
Het enige wat de Stones toen hadden uitgebracht was hun eerste single: een cover van Chuck Berry’s Come On. Een maand na de sessie met de ‘Fab Two’ nam de band het nummer op. I Wanna Be Your Man werd voorzien van een stevigere drumbeat en Brian Jones leverde nog een belangrijke contributie op slidegitaar. De single werd uitgebracht op 1 november en haalde de twaalfde plek in de Britse hitlijst. Drie weken later brachten The Beatles het nummer zelf uit, met Ringo Starr als zanger.

Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band

Het album dat de wereld veranderde – of in ieder geval de muziekwereld. Over deze plaat, die onlangs nog zijn 50^e verjaardag vierde, valt ongelooflijk veel te vertellen. Muzikale invloeden, betekenis (is Paul nou overleden of niet?) en natuurlijk het historisch belang van het album. Eerder zetten we al op een rijtje welke 66 beroemdheden er te vinden zijn op de cover van het album, maar het artwork kent nog meer geheimen. Wist je bijvoorbeeld dat er rechtsonder een Shirley Temple-pop zit met een trui met de tekst “Welcome The Rolling Stones” en “Good guys”?

Robert Fraser, de art director van het hele project, is de trui afkomstig is van de zoon van Michael Cooper, een zakenpartner van Fraser en de fotograaf van de cover. In een artikel van Hit Parader uit 1966 wordt overigens verteld dat de trui werd gemaakt door de studentes Sally Ware en Mary Anne May, die een wedstrijd wonnen en daardoor de Stones mochten ontmoeten. Ze wonnen door de letters “W.M.P.S. Good Guys Welcome The Rolling Stones” op een trui te naaien – W.M.P.S. is de naam van het lokale radiostation dat de winactie opzette. De trui zouden ze later cadeau doen aan Mick en Keith. Hoe de trui uiteindelijk op de iconische Beatles-cover terecht is gekomen, is onbekend.

Their Satanic Majesties Request

Their Satanic Majesties Request wordt over het algemeen beschouwd als het antwoord van de Stones op het immens succesvolle Sgt. Pepper. Het was het eerste en laatste psychedelische uitstapje van The Rolling Stones – hierna gingen ze verder met hun bluessound op het album Beggar’s Banquet. En als je een plaat uitbrengt als onofficieel eerbetoon aan The Beatles is het natuurlijk mooi als zij hun steentje bijdragen. De titel van het openingsnummer Sing This All Together hebben ze daarom letterlijk genomen: Lennon en McCartney zijn, naast een aantal vrouwen, te horen als zangers in het nummer.
Maar daar blijft het niet bij. Omdat de Stones op de cover van Sgt. Pepper vrij duidelijk werden aangehaald, besloten Mick, Keith, Brian, Bill en Charlie ook The Beatles af te beelden op hun cover. Dat deden ze niet erg opvallend, maar de gezichten van The Fab Four zijn wel te zien op de (sowieso al opvallende cover). Their Satanic Majesties Request krijgt binnenkort ook een speciale jubileumuitgave. 

The Dirty Mac

In 1968 stond John Lennon voor het eerst zonder zijn Beatles op het podium. Tijdens de opnames van de Stonesfilm Rock ‘n’ Roll Circus speelde hij eenmalig in de supergroep The Dirty Mac. De band bestond naast Lennon uit Keith Richards op basgitaar, Eric Clapton als gitarist en Mitch Mitchell van The Jimi Hendrix Experience op drums. Ze speelden de Beatles-track Yer Blues en nodigden daarna Yoko Ono en violist Ivry Gitlis uit op het podium, waarna ze een lange bluesjam (Whole Lotta Yoko) startten. Lennon bedacht de naam ‘The Dirty Mac’ als parodie op Fleetwood Mac, die toen enorm populair waren. Zelf ging John schuil onder naam ‘Winston Leg-Thigh’.

Come Together

Een toepasselijke titel, zo blijkt! Tijdens een show in 2016 speelden de Stones de Beatles-track Come Together, afkomstig van het album Abbey Road. “Dit kan een beetje vreemd worden. We gaan een cover doen van een enigszins onbekende beatband,” zei Mick Jagger in de microfoon. “Misschien ken je ze nog wel, we gaan proberen een nummer van ze te spelen.”
Uiteraard maakte de band er een volledig eigen versie van. Een stuk meer blues en mét extra lange gitaarsolo’s van Wood en Richards. Op hetzelfde festival speelde Paul McCartney een dag later het nummer I Wanna Be Your Man, dat hij en Lennon ruim 50 jaar eerder voor de Stones schreven.

Was dat het?

In de 50 jaar sinds hun eerste kennismaking zouden de Beatles en de Stones elkaar nog erg vaak tegenkomen. Brian Jones speelde in 1967 saxofoon op You Know My Name (Look Up The Number), een nummer dat pas in 1970 zou verschijnen als B-kant van Let It Be. In 1967 zongen Lennon en McCartney op de Stones-single We Love You en later was Jagger aanwezig bij de beroemde All You Need Is Love uitzending. In de zomer van dat jaar gingen Mick Jagger en zijn vriendin Marianne Faithfull met de Beatles mee naar Wales, voor een lezing van Maharishi Mahesh Yogi.
Maar ook na het uiteenvallen van The Beatles bleven ze contact houden. In 1971 waren Ringo Starr en Paul McCartney, die toen geen onderling contact meer hadden, beiden aanwezig op de bruiloft van Mick en Bianca Jagger in St. Tropez. Ron Wood en Keith Richards werkten mee aan het Ringo Starr album Stop And Smell The Roses, McCartney was samen met Rod Stewart in 2012 nog getuige op de bruiloft van Ronnie Wood. En er komt in de toekomst ongetwijfeld meer bij.